Njerëzit në situata të cenueshme – për shkak të faktorëve të tillë si statusi socio-ekonomik, gjeografia, mosha dhe gjinia – janë relativisht më të ekspozuar ndaj ndikimeve të ndryshimeve klimatike dhe degradimit të mjedisit. Në të njëjtën kohë, pabarazitë socio-ekonomike janë ndër shkaqet kryesore të krizës klimatike: segmentet më të pasura të popullsisë ndotin shumë më tepër sesa më të varfërit, për shembull.

Prandaj, tranzicioni ekologjik duhet të trajtojë njëkohësisht çështjet mjedisore, ekonomike dhe sociale. Në SOLIDAR, ne përkufizojmë një "tranzicion të gjelbër shoqëror të drejtë" si vendosja e njerëzve dhe drejtësisë sociale në qendër të politikave klimatike dhe mjedisore. Në Monitorin e të Drejtave Sociale ne synojmë të vlerësojmë shkallën në të cilën masat kombëtare për të zbatuar tranzicionin e gjelbër nxisin gjithashtu drejtësinë sociale, barazinë dhe përfshirjen.

.

Ka dimensione të ndryshme sociale të tranzicionit ekologjik. Megjithatë, për Monitorin e të Drejtave Sociale, ne kemi vendosur të fokusohemi në katër fushat e mëposhtme, pasi lidhjet e tyre me të drejtat sociale janë të qarta:

• Cilësia e vendeve të punës në tranzicionin e gjelbër
• Aksesi në energji dhe varfëria energjetike
• Qasja në lëvizshmëri të qëndrueshme dhe varfëri në transport

Me cilësinë e vendeve të punës, nënkuptojmë atë që ILO i referohet si "punë të denjë që kontribuojnë në ruajtjen ose rivendosjen e mjedisit".